Standardy ochrony małoletnich

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH

W MUZEUM ZIEMI WIŚNICKIEJ –

ZAMKU W WIŚNICZU

Rozdział 1

Zasady ogólne

W Muzeum Ziemi Wiśnickiej, dalej zwanym „Muzeum” opracowano i wdrożono do realizacji Standardy Ochrony Małoletnich, zwanymi dalej „Standardami”.
Z zasadami określonymi w Standardach zostali zapoznani wszyscy pracownicy Muzeum (pracownicy sklepiku, przewodnicy oraz osoby prowadzące warsztaty) i mają obowiązek ich przestrzegania.
Standardy określają:

zasady bezpiecznej rekrutacji personelu,
zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem Muzeum,
a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich, a także wymogi bezpiecznych relacji między małoletnimi, w tym zachowania niedozwolone,
zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego,
kompetencje osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu Muzeum do stosowania wprowadzonych przez Dyrektora Standardów,
zasady oraz sposób udostępniania rodzicom, opiekunom prawnym, opiekunom grup oraz innym małoletnim Standardów Ochrony Małoletnich obowiązujących na terenie Muzeum.

Rozdział 2

Zasady bezpiecznej rekrutacji nowego personelu

Dyrektor Muzeum przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy z udziałem małoletnich w zakresie związanym z prowadzeniem warsztatów dla małoletnich ma obowiązek zweryfikować czy osoby te są zamieszczone w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym, zwanym dalej Rejestrem, na zasadach określonych w art. 21 ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 i 1606). Sprawdzenie dotyczy także osób poniżej 18 roku życia. Osoba figurująca w Rejestrze nie może zostać dopuszczona do wykonywania zadań z udziałem małoletnich.
Osoba, o której mowa w ust. 1, ma obowiązek przedłożenia Dyrektorowi Muzeum informacji
z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas, oprócz informacji, o której mowa w ust. 2, przedkłada Dyrektorowi Muzeum również informację
z rejestru karnego państwa, którego jest obywatelem, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z małoletnimi.
Osoba, o której mowa w punkcie 1 powyżej, jest zobowiązana do złożenia Muzeum oświadczenia o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 1 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej), oraz jednocześnie przedkłada Muzeum informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi. Jeżeli prawo państwa, o którym mowa wyżej, nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa. W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona wyżej wskazana informacja, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, o której mowa w punkcie 1 powyżej, składa Muzeum oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w Rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. 3 o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z edukacją lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 2 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej).
Oświadczenia, o których mowa w punkcie 4 powyżej, składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Informacje, o których mowa w punktach powyżej, Muzeum utrwala w formie wydruku i załącza do akt osobowych pracowników albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do działalności związanej z edukacją małoletnich na terenie Muzeum (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 4 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej).

Zasady bezpiecznej relacji personelu Muzeum z małoletnimi

Podstawową zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel Muzeum jest działanie dla dobra małoletniego i w jego interesie. Personel traktuje małoletniego z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec małoletniego w jakiejkolwiek formie,
Znajomość i zobowiązanie się do przestrzegania zasad są potwierdzone podpisaniem odpowiedniego oświadczenia (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 1 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej),
Personel Muzeum zobowiązany jest do przestrzegania praw dziecka i praw człowieka,
Personel Muzeum zobowiązany jest do równego traktowania wszystkich małoletnich, niezależnie od ich płci, orientacji seksualnej, wyznania, pochodzenia etnicznego czy niepełnosprawności,
Personel Muzeum nie może zapraszać małoletnich do swojego miejsca zamieszkania i spotykać się z nimi poza godzinami pracy,
Zabrania się także kontaktu prywatnymi kanałami komunikacji z małoletnimi bez wiedzy i zgody ich rodziców albo opiekunów prawnych lub faktycznych wyrażonej na piśmie,
Personel Muzeum zobowiązany jest do utrzymywania profesjonalnej relacji z małoletnimi. Jest cierpliwy, odnosi się do małoletniego z szacunkiem. Nie lekceważy, nie zawstydza, nie upokarza i nie obraża małoletniego,
Małoletni ma prawo do prywatności, odstąpienie od zasad poufności każdorazowo musi być uzasadnione, a małoletni o takim fakcie powinien być jak najszybciej poinformowany,
Personel Muzeum nie może utrwalać wizerunków małoletnich w celach prywatnych czy zawodowych, jeżeli opiekun małoletniego nie wyraził pisemnej zgody na takie działanie,
Odpowiedzialność za małoletnich podczas korzystania z oferty Muzeum ponoszą ich opiekunowie. Personel Muzeum nie pozostaje sam z małoletnimi podczas wykonywania swoich obowiązków służbowych. W przypadku warsztatów zachodzi konieczność przebywania opiekuna/nauczyciela w miejscu prowadzonych zajęć,
Personel Muzeum nie ma kontaktu z małoletnimi w zakresie czynności higienicznych,
W przypadku stwierdzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego, personel Muzeum zobowiązany jest o poinformowaniu o zaistniałej sytuacji Koordynatora do spraw Standardów Ochrony Małoletnich,
Aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony, małoletni oraz ich opiekunowie są zobowiązani do przestrzegania zasad obowiązujących w Muzeum.

Rozdział 3

Zachowania członków personelu Muzeum w stosunku do małoletnich

Personel nie stosuje wobec małoletnich przemocy fizycznej ani psychicznej, odnosi się do dzieci z szacunkiem,
Personel nie narusza nietykalności osobistej małoletnich, z wyłączeniem sytuacji zagrażających życiu bądź zdrowiu dziecka (np. poprzez złapanie go za rękę w momencie upadku na schodach),
Personel nie zawstydza małoletnich, nie krzyczy (jeżeli nie wymaga tego sytuacja jw.), nie obraża, nie lekceważy,
Personel stosuje się do Standardów oraz praw dziecka i praw człowieka,
Personel nie dyskryminuje dziecka ze względu na wygląd, religię, pochodzenie, stan zdrowia, czy możliwości psychofizyczne,
Personel nie filmuje i nie fotografuje małoletnich oraz nie upowszechnia materiałów
z wizerunkiem małoletnich bez pisemnej zgody ich opiekunów,
Personel nie wykorzystuje swojej władzy lub fizycznej przewagi nad małoletnimi np. wymuszanie, zastraszanie, groźby,
Personel nie używa wulgarnych słów, gestów czy żartów.

W uzasadnionych przypadkach dopuszczalny jest kontakt fizyczny
personelu Muzeum z małoletnim:

pomoc małoletniemu z uwagi na jego wiek w założeniu na siebie kostiumu/stroju/korony/korali (dotyczy Warsztatów sarmacki, dostępnych dla dzieci od 3 roku życia). Personel w trakcie warsztatów nie zostaje sam z małoletnimi, a jedynie służy pomocą w trakcie przygotowań małoletnich do „mini balu”,
pomoc małoletniemu w założeniu naszyjnika na szyję po trasie „Poszukiwanie skarbu Barbary” (działania dozwolone, w których pomoc osoby dorosłej jest rzeczą zwyczajną),
pomoc małoletniemu przy tworzeniu pizzy czy własnej herbaty na Warsztatach kulinarnych (działania dozwolone, w których pomoc osoby dorosłej jest rzeczą zwyczajną),,

Na wszystkich trasach/warsztatach małoletni nie zostają pod opieką członków personelu!

Rozdział 4

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi.

Małoletni w trakcie korzystania z oferty Muzeum, zarówno warsztatów jak i poszczególnych tras turystycznych mają obowiązek przestrzegać zasad i norm obowiązujących w Muzeum, a także stosować się do poleceń personelu Muzeum,
W trakcie korzystania z oferty Muzeum opiekę nad małoletnimi ponoszą wyłącznie opiekunowie, którzy z małoletnimi przyjechali,
Małoletni mają prawo zachować odmienność i tożsamość ze względu na: pochodzenie etniczne, narodowe, religię, status ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, orientację seksualną, cechy fizyczne i niepełnosprawność. Inni małoletni mają obowiązek nie naruszać praw innych małoletnich i nie dyskryminować ze względu na odmienności,
Małoletni mają obowiązek zachowywać się wobec innych małoletnich z szacunkiem, odnosić się kulturalnie, nie naruszając poczucia ich godności i wartości osobistej. Małoletni mają obowiązek szanować siebie nawzajem,
Małoletni mają obowiązek wyrażać się kulturalnie, a kontakt między małoletnimi cechować się powinien wysoką kulturą osobistą, tj. używanie zwrotów grzecznościowych, zachowanie uprzejmości, życzliwości oraz poprawnego, wolnego od wulgaryzmów język,
Małoletni mają obowiązek kontrolować swoje emocje, tak, aby ich zachowanie i wypowiedzi nikogo nie krzywdziły i nie obrażały,
Małoletni mają obowiązek sprzeciwiania się jakimkolwiek przejawom brutalności i wulgarności oraz informowania pracownika o zaistniałych sytuacjach naruszających nietykalność osobistą lub w inny sposób negatywnie oddziałowujących na ich osobę lub osobę innego małoletniego,
W przypadku zachowań rażących, łamiących zasady i obowiązujące normy, personel Muzeum niezwłocznie informuje o tym fakcie jego opiekuna, zobowiązanego podjąć działania interwencyjne,
Małoletnim w trakcie korzystania z oferty Muzeum zabrania się celowego niszczenia i nie szanowania własności Muzeum oraz innych małoletnich,
Małoletni mają obowiązek do uszanowania wizerunku każdego z uczestników zwiedzania/warsztatów, nie filmowania czy fotografowania uczestników oraz personelu Muzeum, a także zakazuje się upubliczniania wyżej wymienionych.

Rozdział 5

Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego.

Przez krzywdzenie małoletniego należy rozumieć zamierzone lub niezamierzone działanie osoby dorosłej lub innego małoletniego, które ujemnie wpływa na rozwój fizyczny lub psychiczny krzywdzonego małoletniego,
W przypadku stwierdzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego personel ma obowiązek w tempie natychmiastowym poinformować na piśmie Dyrektora Muzeum o zaistniałym fakcie,
W sytuacji zgłoszenia krzywdzenia małoletniego Dyrektor podejmuje interwencje lub może upoważnić do tego wcześniej wyznaczoną do tego typu zadań osobę, którą w dniu wprowadzenia Standardów wskaże jako odpowiedzialną członkom personelu,
Do udziału w interwencji zaangażowani powinni być specjaliści, w szczególności psychologowie i pedagogowie, w celu skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z małoletnim, niestety Muzeum nie posiada etatowych psychologów czy pedagogów, więc w sytuacji zgłoszenia krzywdzenia małoletniego Dyrektor bądź osoba odpowiedzialna wyznaczona przez Dyrektora niezwłocznie powiadomi o zaistniałym facie czy podejrzeniu właściwe służby,
Dyrektor bądź osoba przez niego uprawniona w sytuacji zgłoszenia krzywdzenia małoletniego dokonuje wszelkich ustaleń i uzupełnia kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 2 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej, a kolejno przekazuje Dyrektorowi Muzeum, który podejmuje decyzje co do dalszej procedury,
Wszyscy pracownicy Muzeum i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych uzyskały informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane,
są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając przekazywanie informacji uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych,
Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest małoletni w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, Dyrektor Muzeum jest zobowiązany poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie,
Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest małoletni powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, Dyrektor Muzeum jest zobowiązany poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

Rozdział 6

Zasady i procedury działania w sytuacji podejrzenia skrzywdzenia

małoletniego przez członka personelu Muzeum.

W przypadku zgłoszenia krzywdzenia bądź podejrzenia o krzywdzenie małoletniego przez członka personelu Muzeum następuje kolejność czynności:

Dyrektor Muzeum bądź osoba przez Dyrektora wcześniej wyznaczona odsuwa członka personelu podejrzanego o wyrządzenie krzywdy od małoletniego
przeprowadzone zostaje postępowanie wyjaśniające:

rozmowę z małoletnim oraz innymi osobami będącymi w pobliżu zaistniałej sytuacji,

rozmowę o ile to możliwe z rodzicem bądź prawnym opiekunem małoletniego na temat jego sytuacji rodzinnej, szkolnej, rówieśniczej,
ustalenie przebiegu zdarzenia oraz rozmowę z członkiem personelu Muzeum, którego dotyczy oskarżenie,
ustalenie wpływu zdarzenia na zdrowie psychicznie i fizyczne skrzywdzonego małoletniego,
wpisanie na kartę interwencji ustaleń uzyskanych w trakcie postępowania wyjaśniającego
w razie podejrzenia, iż wobec małoletniego popełniono przestępstwo na jego szkodę, Dyrektor Muzeum sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury,

2. Powyższe zasady stosuje się również w razie zgłoszenia krzywdzenia bądź podejrzenia krzywdzenia małoletniego przez osobę niebędącą członkiem personelu Muzeum (rodzice lub opiekunowie prawni, nauczyciele, opiekunowie grupy itd., inni małoletni, inne osoby dorosłe),

3. Jeżeli w postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że rodzic bądź opiekun prawny zaniedbuje podstawowe potrzeby małoletniego bądź dochodzi do naruszeń psychicznych czy fizycznych na małoletnim Dyrektor Muzeum zobowiązany jest do zgłoszenia powyższego faktu do właściwego ośrodka pomocy społecznej.

Rozdział 7

Kompetencje osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu Muzeum do stosowania Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej

Dyrektor Muzeum wyznacza osobę odpowiedzialną za przygotowanie personelu Muzeum do stosowania Standardów oraz realizacji Standardów, zwaną dalej Koordynatorem:
Koordynator ma obowiązek:

przygotowania personelu Muzeum do stosowania Standardów, w tym zaznajomienia personelu Muzeum ze Standardami,
wyjaśniania wątpliwości personelu Muzeum w zakresie stosowania Standardów,
monitorowania realizacji Standardów,
reagowania na naruszenia Standardów,
koordynowania zmian w Standardach, prowadzenia rejestru zgłoszeń i proponowanych zmian,
prowadzenia dokumentacji związanych ze zdarzeniami krzywdzenia małoletnich,
w szczególności kart interwencji (wzór karty interwencji stanowi załącznik nr 5 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej),
zachowania w tajemnicy wszelkich informacji związanych z realizacją Standardów
i powierzonych mu obowiązków dotyczących Standardów,
zebrania podpisanych oświadczeń od personelu o zapoznaniu się i obowiązku przestrzegania zasad Standardów na terenie Muzeum oraz zmagazynowania wyżej wymienionych oświadczeń w dokumentacji osobowej członków personelu (wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 3 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej).

Rozdział 8

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym,

opiekunom grup oraz małoletnim Standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania.

Standardy Ochrony Małoletnich są dokumentem ogólnodostępnym, które umieszcza się na stronie internetowej Muzeum www.zamekwisnicz.pl pozwalając tym samym na zaznajomienie się ze Standardami przed przyjazdem do Muzeum na planowane zwiedzanie/warsztaty bądź na miejscu w kasie Muzeum.
Dostępna jest wersja pełna Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi Wiśnickiej zarówno na stronie, jak i w kasie Muzeum dla opiekunów grup, rodziców czy opiekunów prawnych pozwalając im na zaznajomienie się z nimi i zastosowanie w momencie przyjazdu do Muzeum oraz zasad i procedur w razie zaobserwowania krzywdzenia małoletnich, a także wersja skrócona przygotowana dla małoletnich, która zawiera łatwe do zrozumienia informacje, o tym jak Muzeum dba o bezpieczeństwo małoletnich oraz gdzie może się małoletni udać, aby uzyskać pomoc czy poradę.

Rozdział 9

Postanowienia końcowe

Standardy wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia.

Standardy podlegają publikacji na stronie internetowej Muzeum www.zamekwisnicz.pl, a także
w widocznym miejscu w kasie Muzeum w dwóch wersjach: zupełnej i skróconej, przeznaczonej dla małoletnich.